In memoriam Dr. Ir. ROBERT BEst
03-12-1927 11-02-2019
Robert Best woonde van 1954 tot aan zijn overlijden in 2019 op buitenplaats Villa Sanoer. De restauratie van de buitenplaats was zijn levenswerk. Door alles wat hij deed voor het behoud van het verhaal van Villa Sanoer, heeft hij zelf vorm gegeven aan het meest boeiende hoofdstuk.
In 1947 kwam Robert Best uit Nederlands Indië naar Wageningen om tropische landbouw te studeren. Robert promoveerde in 1961 aan de Landbouwhogeschool op plantenveredeling, in het bijzonder rijst, bij prof dr ir C. Coolhaas. Hij was diens laatste promovendus en aan het eind zei Coolhaas: "Lest Best". De promotie was dus cum laude. Zijn dissertatie had als onderwerp: 'Some aspects of photoperiodism in rice (Oryza sativa L.)', zie link. Robert heeft zijn dissertatie gecompleteerd aan de hand van een verblijf aan de University of Cambridge, zoals hij in het voorwoord van zijn proefschrift vermeldt.
Na zijn promotie werkte Best kort voor de Landbouw Hogeschool en begon daarna een lange carrière als agrarisch consultant. Hij adviseerde over de hele wereld ministeries, en landbouw- en onderzoeksprojecten.
Al die tijd hield Best een kamer aan op Sanoer, ook in de perioden dat hij in het buitenland werkte. In 1980 kon Best de Villa kopen. Het landgoed was in zeer slechte staat, want het had zwaar geleden tijdens de oorlog en als commercieel studentenpension. Meteen in 1980 startte Best met een grondige renovatie van de gebouwen en de omliggende tuinen. Aan de hand van kopieën van de oorspronkelijke ontwerptekeningen en documenten van de nazaten van de oorspronkelijke bewoners werd een langdurig traject gestart, dat nog steeds voortduurt.
Hij hield contact met de Universiteit en organiseerde een academische 'Rijstreis' voor een groep studenten. Deze groep bezocht een selectie van rijstprojecten over de hele wereld. Best gaf hiermee zijn kennis en netwerk door aan de volgende generatie. De deelnemers aan de rijstreis publiceerden in 2007 een persoonlijke terugblik: Rijstreis in Retrospectie (wur.nl).
Best verhuurde de kamers in de Villa aan studenten van de Wageningse Studenten Vereniging Ceres. Hij zette op deze wijze de bewoning van de villa door studenten voort. Als hospes, maar ook als oud-lid van Ceres, paste Robert Best tussen generaties van studenten. Vele tradities werden door hem voortgezet en ondersteund. De rode draad in zijn relatie met de studenten van De Burlenburgh is de gezamenlijke Koffie door hem aangekondigd en geserveerd. Best organiseerde elk jaar een rijsttafel die hij zelf kookte. Oude bekenden, familie, oud-huisgenoten en het huidige huis konden dan met hem genieten van de maaltijden van zijn jeugd.
In 1999 ging Best met pensioen en werd het restaureren en onderhouden van zijn tuin zijn dagelijkse bestaan. Een interview uit 2010 geeft een goed beeld van zijn passie voor zijn werk en de buitenplaats.
Best restaureerde de bomenlanen en de vijvers. Zelfs de beelden op de sokkels werden door Best zelf geperfectioneerd. Tot aan het eind van zijn leven was Best bezig met het doorgeven van kennis en verhalen en met het behouden en verbeteren van de buitenplaats.
Voor al zijn bijdragen aan de ontwikkeling en verspreiding van kennis van de rijstbouw, de ontwikkeling van studenten, het decennia ondersteunen van WSV Ceres en het redden en restaureren van een unieke buitenplaats is de heer dr. ir. Robert Best op 3 oktober 2012 koninklijk onderscheiden tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zie o.a. Staatscourant nr. 23334 uit 2012 en dit persbericht van de gemeente Wageningen. Daarnaast heeft Robert de Martens van Sevenhoven-penning ontvangen voor zijn bijdrage aan het Gelders erfgoed.
In 2019 is Robert Best overleden en is de buitenplaats onder beheer geplaatst van de daarvoor in het leven geroepen stichting. De stichting hoopt zijn levenswerk te kunnen voortzetten.
In 1947 kwam Robert Best uit Nederlands Indië naar Wageningen om tropische landbouw te studeren. Robert promoveerde in 1961 aan de Landbouwhogeschool op plantenveredeling, in het bijzonder rijst, bij prof dr ir C. Coolhaas. Hij was diens laatste promovendus en aan het eind zei Coolhaas: "Lest Best". De promotie was dus cum laude. Zijn dissertatie had als onderwerp: 'Some aspects of photoperiodism in rice (Oryza sativa L.)', zie link. Robert heeft zijn dissertatie gecompleteerd aan de hand van een verblijf aan de University of Cambridge, zoals hij in het voorwoord van zijn proefschrift vermeldt.
Na zijn promotie werkte Best kort voor de Landbouw Hogeschool en begon daarna een lange carrière als agrarisch consultant. Hij adviseerde over de hele wereld ministeries, en landbouw- en onderzoeksprojecten.
Al die tijd hield Best een kamer aan op Sanoer, ook in de perioden dat hij in het buitenland werkte. In 1980 kon Best de Villa kopen. Het landgoed was in zeer slechte staat, want het had zwaar geleden tijdens de oorlog en als commercieel studentenpension. Meteen in 1980 startte Best met een grondige renovatie van de gebouwen en de omliggende tuinen. Aan de hand van kopieën van de oorspronkelijke ontwerptekeningen en documenten van de nazaten van de oorspronkelijke bewoners werd een langdurig traject gestart, dat nog steeds voortduurt.
Hij hield contact met de Universiteit en organiseerde een academische 'Rijstreis' voor een groep studenten. Deze groep bezocht een selectie van rijstprojecten over de hele wereld. Best gaf hiermee zijn kennis en netwerk door aan de volgende generatie. De deelnemers aan de rijstreis publiceerden in 2007 een persoonlijke terugblik: Rijstreis in Retrospectie (wur.nl).
Best verhuurde de kamers in de Villa aan studenten van de Wageningse Studenten Vereniging Ceres. Hij zette op deze wijze de bewoning van de villa door studenten voort. Als hospes, maar ook als oud-lid van Ceres, paste Robert Best tussen generaties van studenten. Vele tradities werden door hem voortgezet en ondersteund. De rode draad in zijn relatie met de studenten van De Burlenburgh is de gezamenlijke Koffie door hem aangekondigd en geserveerd. Best organiseerde elk jaar een rijsttafel die hij zelf kookte. Oude bekenden, familie, oud-huisgenoten en het huidige huis konden dan met hem genieten van de maaltijden van zijn jeugd.
In 1999 ging Best met pensioen en werd het restaureren en onderhouden van zijn tuin zijn dagelijkse bestaan. Een interview uit 2010 geeft een goed beeld van zijn passie voor zijn werk en de buitenplaats.
Best restaureerde de bomenlanen en de vijvers. Zelfs de beelden op de sokkels werden door Best zelf geperfectioneerd. Tot aan het eind van zijn leven was Best bezig met het doorgeven van kennis en verhalen en met het behouden en verbeteren van de buitenplaats.
Voor al zijn bijdragen aan de ontwikkeling en verspreiding van kennis van de rijstbouw, de ontwikkeling van studenten, het decennia ondersteunen van WSV Ceres en het redden en restaureren van een unieke buitenplaats is de heer dr. ir. Robert Best op 3 oktober 2012 koninklijk onderscheiden tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zie o.a. Staatscourant nr. 23334 uit 2012 en dit persbericht van de gemeente Wageningen. Daarnaast heeft Robert de Martens van Sevenhoven-penning ontvangen voor zijn bijdrage aan het Gelders erfgoed.
In 2019 is Robert Best overleden en is de buitenplaats onder beheer geplaatst van de daarvoor in het leven geroepen stichting. De stichting hoopt zijn levenswerk te kunnen voortzetten.
